Dit is de leukste gastplog op m’n site ooit! Alweer. Deze keer van muzikant/artiest Dook van Dijck, bekend van onder meer CLUB GEWALT.
2,5 week naar Portugal! Ik moest alleen nog alles inpakken.
Ik ging heus niet alleen, maar met CLUB GEWALT .
En deze is niet echt hoor.
Bij deze twee wel.
CRA-ZY PEOPLE.
Mijn verkering bleef maar aandringen dat ik deze boeken moest lezen. Want die heet ook Lubach.
Vol is vol.
JA BOGGLE, OOK VOOR JOU! IK ZIE JE WEL KIJKEN.
Djoeke zou om 17.30 uur aankomen vanuit de Dominicaanse Republiek en mijn verkering zou om 21.00 uur vertrekken naar Berlijn. Voor Djoeke liet ik een verrassing achter bij de AKO.
Van Wilma van de AKO mocht ik eigenlijk niks achterlaten, ik moest het eerst vragen aan de Koninklijke Marechaussee. Nee tuurlijk joh, doe ik!
Bij IJssalon Pronto hoefde ik het niet eerst te vragen aan de marechaussee.
“Zal ik op de foto gaan, zodat Djoeke mij herkent?”
Joost moest naar Cupcake Chic.
Vlijer.
De medewerkers van Schiphol zochten het hogerop. “Mevrouw, MEVROUW, waar is de check-in van Lufthansa?” – “Die kant op!”
Op de jazzy klanken van haar saxofooncollega begonnen mijn collega’s synchroon met het herverdelen van de koffers.
Rick was de reisleider, al leek hij daar op dit moment niet helemaal zeker van.
Sanna en Loulou moesten na de douane bijkomen in de massagestoel.
Sweety.
Sanna had pillen tegen vliegangst.
“You know, when I get stressed or drunk I can’t stop talking in English. I love carrots.”
Okay.
Ik had alle afleveringen van ‘Orange is the New Black’ expres niet gekeken zodat ik ze allemaal in Portugal kon kijken. In het vliegtuig besloot ik dat ik er al best eentje mocht kijken.
Okay…. 2.
“Mag ik uw handtekening?”
We werden opgehaald door een Portugees die geen Engels sprak.
Desondanks had Amir meteen een goede band met hem.
Het schoolreisje was begonnen! Iets waarin ik blijkbaar het meeste zin had.
Mooi hoor.
Rechtsachter sliepen Amir, Loulou, Rick en ik.
Hier sliep de poes.
En hier werd het ontbijt geserveerd.
Sanna en ik praatten over:
1) eten
2) kunst
3) eten en kunst
Hier hadden we een nieuw toetje bedacht: gekarameliseerde appel met hangop en fantasiesaus.
Neem voor de hangop 1 liter yoghurt en een beetje vanillesuiker.
Pak een pan, doe er een zeef in, doe daar dan weer een natte theedoek in en doe daar dan weer de yoghurt in. Zet de pan acht uur in de koelkast. Daarna zit al het water onderin de pan en in de theedoek je hangop. Beetje vanillesuiker en klaar.
Dan maak je de gekarameliseerde appel. Ik weet even niet meer hoe je dat precies moet doen maar dat moet je dan maar even opzoeken.
Als je daarmee klaar bent doe je:
1) hangop in bakjes
2) gekarameliseerde appel in de bakjes
3) cranberries
4) beetje munt
5) verkruimelde walnoten
6) de fantasiesaus. Die ben ik ook vergeten maar gebruik daar je eigen fantasie maar voor.
7) ETEN!
Hier repeteerden en vergaderden we.
Hier kon je à la Italië jaren 50 de was doen en je grote onderbroeken aan een lijn hangen. Ik vind dat altijd zo gezellig. Ik heb thuis in Amsterdam ook wel eens geopteerd voor zo’n waslijn, maar mijn onderbuurvrouw Gerda weigerde de noodzakelijke goedkeuring.
Don Quichote 2.0
Elk huis had drie waakhonden die bij elke vreemde geur of geluid angstaanjagend begonnen te blaffen.
Dit was een cruciaal moment in de groep. Gingen we helemaal naar beneden en door prikkeldraad, brem en narigheid naar de rivier of namen we een andere route?
Deze route leek mij in ieder geval niet al te best. Deed denken aan een pornofilm en zo te horen was Doggy Galore ook aanwezig.
Over slipstenen.
En door de rivier.
Loulou zwom met haar onderbroek op haar hoofd zodat die droog bleef.
Ik zei het toch: CRA-ZY PEOPLE.
Hier besloten we, bevangen door de moerasdampen, om XXX foto’s te maken met Gerty’s analoge camera. Resultaat volgt!
HUH? Nu alweer avond?
Dinner with a view.
“Hey! Wie hebben we daar?”
‘s Avonds besloten we W.O.M.B. 13:32 te spelen voor de Festival Crew in de Dome.
Lovely en tot snel!